Dobre strony medycyny niekonwencjonalnej
Medycyna alternatywna w większości z nas budzi negatywne skojarzenia. Może być to spowodowane informacjami, które pojawiają się w mediach i budują w nas błędny obraz. Warto więc zainteresować się tym tematem i dokonać własnej oceny. Medycyna alternatywna obejmuje swoim zasięgiem bardzo szeroki zakres dziedzin, w związku z czym możemy wybrać te, które są zgodne z naszymi potrzebami i przekonaniami. Możemy nawet nie zdawać sobie sprawy, iż w skład medycyny niekonwencjonalnej wchodzą takie metody jak fitoterapia, czyli leczenie ziołami oraz apiterapia, czyli leczenie produktami pszczelimi. Wykorzystują one naturalne składniki wykorzystywane w leczeniu przez naszych przodków, więc warto może zainteresować się nimi w czasach powszechnego wykorzystywania antybiotyków i innych leków.
Pasożyt to nie tylko zło samo w sobie
Pasożyty nie są tylko złe same w sobie, przynoszą że sobą również wszelkiej maści choróbska:
Choroby pasożytnicze (parazytozy) - choroby zwierząt wywoływane przez pasożyty.
Do najgroźniejszych pasożytów w Polsce należą: włosień kręty, Toxoplasma gondii i tasiemiec bąblowcowy. Do najczęściej spotykanych: inne tasiemce, glista, owsiki i giardia. Aby uniknąć zarażenia pasożytami, trzeba między innymi powstrzymać się od jedzenia surowego mięsa, myć owoce i warzywa przed jedzeniem i przestrzegać podstawowych zasad higieny osobistej.
Pasożyty atakują różne narządy w ciele i na ciele zwierząt w tym człowieka. Najczęściej są to:
przywra krwi (atakuje krew)
przywra płucna (atakuje płuca)
włosień kręty (atakuje mięśnie)
motylica wątrobowa (atakuje wątrobę)
ogoniastek jelitowy (atakuje jelito cienkie)
glista ludzka (atakuje jelito cienkie)
świerzbowiec (atakuje skórę)
włosogłówka (atakuje jelito grube)
tasiemiec (atakuje przewód pokarmowy)
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Choroby_paso%C5%BCytnicze
Parę słów o tasiemcu - pasożycie
Tasiemiec uzbrojony, soliter (Taenia solium) ? jeden z gatunków tasiemców (Cestoda), które pasożytują w przewodach pokarmowych kręgowców, w tym człowieka. W przeciwieństwie do tasiemca nieuzbrojonego posiada on haczyki i przyssawki, za pomocą których przytwierdza się do ściany jelita cienkiego. Może również się pojawiać w innych częściach ciała.
Rozmnażanie
Jest on obupłciowy. W każdym członie z osobna rozwijają się narządy rozrodcze męskie i żeńskie. Męskie najczęściej rozwijają się nieco wcześniej, aby zmniejszyć ryzyko samozapłodnienia w obrębie jednego proglotydu. Może jednak dochodzić do zapłodnienia pomiędzy członami z przedniej i tylnej części strobil. Najkorzystniejsze jest jednak zapłodnienie pomiędzy członami dwóch różnych tasiemców. Dochodzi wtedy do wymieszania (rekombinacji) materiału genetycznego. Rozwój tasiemców jest złożony, najczęściej występuje kilka pokoleń larwalnych i przynajmniej jeden żywiciel pośredni.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Tasiemiec_uzbrojony