Publiczny transport zbiorowy w Polsce
Publiczny transport zbiorowy w Polsce
W Polsce podstawowe kwestie dotyczące publicznego transportu zbiorowego reguluje ustawa z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym1.
Publiczny transport zbiorowy może odbywać się w Polsce na podstawie:
umowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego pomiędzy organizatorem a operatorem,
potwierdzenia zgłoszenia przewozu lub decyzji o przyznaniu otwartego dostępu1.
Ustawa o o publicznym transporcie zbiorowym nakazuje oznakowanie środków transportu, którymi są wykonywane usługi w zakresie publicznego transportu zbiorowego, w sposób widoczny dla pasażera, podawanie rozkładu jazdy do publicznej wiadomości na wszystkich dworcach i przystankach wymienionych w rozkładzie jazdy, a także upublicznianie cenników opłat lub taryf oraz regulaminów przewozu osób (zawierających warunki obsługi podróżnych, warunki odprawy oraz przewozu osób i bagażu, wskazujących podmiot właściwy do przyjmowania skarg i reklamacji wynikających z realizacji usług oraz terminy ich rozpatrywania). Udostępniane podróżnym cenniki opłat muszą zawierać także ceny biletów ulgowych wynikające z uprawnień ustawowych oraz uprawnień pasażerów do innych ulgowych przejazdów, ustanowionych na obszarze właściwości danego organizatora. Ww. ustawa określa również, że wsiadanie i wysiadanie pasażerów może się odbywać tylko na przystankach lub dworcach określonych w rozkładzie jazdy2.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Publiczny_transport_zbiorowy
Mikrobus
Mikrobus
Mikrobus ? autobus niewielkich rozmiarów, przeznaczony do przewozu na miejscach siedzących od 9 do 20 pasażerów, nie licząc kierowcy (według niektórych autorów, do 17 osób)1. Mikrobusy, zwłaszcza starsze, projektowane i wytwarzane były często z użyciem podzespołów samochodów osobowych, jak silniki, układ napędowy i zawieszenie kół (np. polski ZSD Nysa). Większe pojazdy unifikowane są często z lekkimi samochodami ciężarowymi (dostawczymi)1.
Mikrobusy stosowane bywają w mniejszych miejscowościach, gdzie panuje mały ruch, lub w górskich miejscowościach z uwagi na to, iż "pełnowymiarowymi" autobusami trudno jest wjechać pod wzniesienia, a poza tym mikrobusy są krótsze ? więc i ciaśniejsze zakręty mogą pokonywać bez trudu, oraz są węższe, stąd też łatwiej mogą się mijać na wąskich drogach. Także są używane tam, gdzie na trasie znajduje się most o niewielkiej nośności, który mógłby nie wytrzymać ciężaru normalnego autobusu.
Mikrobusami nazywane bywają także pojazdy, które posiadają do 9 miejsc łącznie z kierowcą. Można je prowadzić na zwykłe prawo jazdy kategorii B (pojazd o liczbie miejsc do 9 wraz z kierowcą jest uważany przez Kodeks drogowy za samochód osobowy). Jeżeli posiadają od 10 do 17 miejsc łącznie z kierowcą, trzeba mieć prawo jazdy kat. D1 i ukończony kurs na przewóz osób; czas pracy kierowcy pojazdu do przewozu od 10 osób jest ponadto limitowany przy pomocy obowiązkowego tachografu. Jeżeli liczba miejsc łącznie z kierowcą przekracza 17 trzeba mieć prawo jazdy kat. D i ukończony kurs na przewóz osób. Mikrobusy są często nazywane busami.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mikrobus
Dodatkowi pasażerowie ? sposób na zarobek?
Bardzo często w Internecie możemy natknąć się na ogłoszenia dotyczące wolnych miejsc na przykład w busach wyjeżdżających za granicę. Takie ogłoszenia to możliwość uzyskania tańszego przejazdu dla osób zainteresowanych wyjazdem za granicę a także sposób na uzyskanie niewielkiej ilości pieniędzy przez kierującego. Najczęściej kierowcy pokonujący dalekie trasy poruszają się busami, które posiadają kilka miejsc. Warto wtedy zabrać dodatkowych pasażerów ? dla właściciela pojazdu może to stanowić znaczny wkład w paliwo, a dla osób korzystających z takiej formy transportu może być to naprawdę wygodny przejazd w korzystnej cenie. Nic dziwnego, że taki transport busem jest bardzo rozpowszechniony i wiele osób korzysta z tej możliwości pokonania dalekiej trasy.